09.02.2024

Skąd się biorą chmury?

Skąd się biorą chmury?

Ocena artykułu

Na podstawie 2 opinii
pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka
autor
Autor artykułu
Krzysztof Szymański
Krzysztof jest redaktorem portalu najlepsze-porady.pl, zajmującym się tematyką psychologii i rozwoju osobistego. Jego artykuły zawierają praktyczne wskazówki dotyczące radzenia sobie ze stresem, budowania pewności siebie oraz osiągania sukcesu w życiu osobistym i zawodowym.
Udostępnij

Kto z nas chociaż raz w życiu nie obserwował chmur, odgadując ich kształty? Nic dziwnego, że często się w nie wpatrujemy - bez względu na wiek i szerokość geograficzną. Stanowią swego rodzaju ozdobę nieba, która zachwyca formami, kształtami, kolorami czy wielkością. Chmury często kojarzone są w kontekście religijnym lub mitologicznym, jako miejsce przebywania bogów, ich środki transportu lub elementy odzienia. W rzeczywistości chmury są parą wodną, unoszącą się w powietrzu. 

 

Niska temperatura występująca w powietrzu atmosfery ziemskiej powoduje zmniejszenie sprężystości pary, co powoduje osiągnięcie tzw. punktu rosy. Określenie to odnosi się do temperatury, jaka potrzebna jest to tego, aby para wodna zaczęła się skraplać. Potem następuje saturacja, czyli zjawisko, kiedy ciecz nasycona zostaje gazem. Następujące nadal schładzanie jest powodem kondensacji, czyli sytuacji, kiedy woda przechodzi ze stanu gazowego w ciekły. 


Oceany parują
Woda, którą mamy na Ziemi, w postaci mórz i oceanów, nieustannie ogrzewana jest przez promienie słoneczne. Woda w wysokiej temperaturze zmienia się w parę i unosi się ku górze. Im wyżej ponad zemię, tym niższa temperatura. W czasie unoszenia, para wychładza i ponownie przechodzi w ciecz lub ciało stałe (lód).

Konwekcja
Konwekcją jest zjawisko, kiedy ciepłe powietrze unosi się, a chłodne opada. Warto zaznaczyć, że ciepłe masy powietrza mają mniejszą gęstość, a te zimne - większą. Chmura powstaje wtedy, kiedy powietrze zostaje ochłodzone tak, że dochodzi do kondensacji pary na maleńkich cząstkach stałych. Proces tworzenia się chmur zależy od wielu czynników. Jeśli warunki temu sprzyjają, powietrze oddaje całą wilgoć w postaci różnorakich opadów: deszczu, gradu, śniegu, czy też gołoledzi lub rosy. Wilgoć ta jest transportowana przez wody powierzchniowe, strumienie i rzeki do wielkich zbiorników morskich i oceanów. W ten sposób odbywa się cykl hydrologiczny, który ma miejsce od początku istnienia Ziemi.

Jednak różnica temperatur powietrza nie jedyną przyczyną powstawania chmur. Do ich pojawiania się przyczyniają się także fronty atmosferyczne. Są to strefy oddzielające masy powietrza, zróżnicowane pod względem wilgotności i temperatury. Kiedy ciepły front zetknie się z zimnym, następuje jego schłodzenie. Efektem tego zjawiska jest formowanie chmur. 

Anatomia chmury
Chmura składa się z nieskończonej ilości kropelek wody lub lodu (jeśli temperatura jest odpowiednio niska). Kropelki lub cząstki lody utrzymują się w powietrzu właśnie w postaci chmur. A od czego zależy ich kolor, kształt i forma?

Klasyfikacja
Aby usystematyzować chmury do celów synoptycznych, powstała ich szczegółowa klasyfikacja. Są one podzielone ze względu na częstotliwość występowania lub na podstawie wyglądu. Wyróżniono w tej sposób 10 gatunków. Ponieważ chmury występują w obszarze od poziomu morza do tropopauzy. Tropopauza jest najniższą warstwą atmosfery planety. Dla Ziemi jest to do 20km nad równikiem oraz do 12km w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Warstwę tę z kolei podzielono dodatkowo na trzy warstwy, aby ułatwić zobrazowanie wysokości, na jakich występują dane chmury. 

Rodzaje i umiejscowienie
Najniższe piętro tropopauzy należy do nimbostratusów (gęste chmury deszczowe lub śniegowe), stratusów (jednolita, szarawa warstwa, często towarzyszy im mżawka), stratocumulusów (chmury kłębiasto-warstwowe, budowa przypominająca siatkę spłaszczonych brył), cumulusów (pojedyncze, najczęściej białe chmury) oraz cumulonimbusy (rozbudowana pionowo chmura o kalafiorowatym kształcie)

Piętro średnie zajmują altocumulusy (siatka białych lub szarych wyraźnie odznaczających się członów) oraz altrostatusy (gęsta, szara lub niebieskawa warstwa, przez które słońce świeci jak przez matowe szkło).

Najwyżej nad Ziemią znajdują się cirrocumulusy (chmury kłębiaste zbudowane z małych kłębków, nazywane potocznie barankami), cirrusy (chmury pierzaste, wyglądem przypominające delikatne włókna) oraz cirrostatusy (cienkie, transparentne i często ledwo widoczne warstewki).

Chmury fascynują ludzi od początku cywilizacji. Są nie tylko przepiękną ozdobą nieba, ale też obiektami, dającymi deszcz, potrzebny Ziemi do życia.

Opinie na temat artykułu

Średnia ocena
pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka
(2)
pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka
Kiedy zobaczysz chmurę taką co to jej nigdy nie widziałeś: ;O
~Smieszek1999
09.02.2024
pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka pełna gwiazdka
Interesujący artykuł o chmurach, wszystkie pojęcia dobrze wytłumaczone.
~Patryk
09.02.2024
Zamknij
Twoja prywatność
Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Informacje te wykorzystywane są tylko do celów statystycznych w celu usprawnienia działania serwisu.
Zaakceptuj
Polityka prywatności