Imbir to przyprawa bardzo ceniona w kuchni oraz medycynie naturalnej. Zawiera on witaminę C, A i K, kwas foliowy oraz wapń oraz żelazo. Działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i łagodzi dolegliwości dróg oddechowych. Chociaż jest znany najczęściej w formie sproszkowanej oraz ścieranego na tarce korzenia, imbir to też łatwa w uprawie roślina. Jest ciepłolubna, co uniemożliwia jej hodowlę w ogrodzie, jednak nie ma przeszkód, by uprawiać ją jako roślinę doniczkową. Jak? Zapraszamy do lektury!
-
Imbir najlepiej posadzić wiosną. Świeże, niepomarszczone kłącze z co najmniej jednym zielonym oczkiem należy umyć, a następnie posadzić w szerokiej, ale niezbyt głębokiej doniczce. Po około miesiącu powinno wypuścić pierwsze kiełki. Na początku należy je podlewać dość obficie, jednak gdy kłącze zacznie dojrzewać, jego zapotrzebowanie na wodę się zmniejsza. Wtedy wystarczy utrzymać wilgotną, a nie mokrą, glebę.
-
Imbir potrzebuje stanowiska jasnego, ale nie bezpośrednio na ostrym słońcu. W okresie letnim można go wynieść na balkon lub do ogrodu i ustawić w miejscu zacienionym.
-
Na jesień imbir zacznie zasuszać liście i przygotowywać się do zimowego spoczynku. W tym okresie jego kłącza można wykopać i używać w kuchni lub pozostawić w doniczce w chłodnym miejscu. W okresie spoczynku nie należy rośliny podlewać.
-
Do hodowli imbiru najlepiej wybrać kłącze ze sklepu ze zdrową żywnością lub sprawdzonych upraw, ponieważ te dostępne w marketach czy centrach ogrodniczych mogły zostać poddane działaniu środków chemicznych, które negatywnie wpłynęły na ich wartość odżywczą.
